Joke Hermsen lezing en tekst Fernando Lameirinhas zang en gitaar Mehmet Polat ud
Corrie van Binsbergen samenstelling muziek en gitaar
Romanschrijfster en filosofe Joke Hermsen stelt in deze voorstelling, net als in haar succesvolle essays ‘Stil de tijd’ en ‘Melancholie van de onrust’, vragen over tijd, melancholie, liefde en kunst. De door muziek begeleide lezing is bedoeld voor iedereen die behoefte heeft aan rust en reflectie.
Waardoor komt het, vroeg Aristoteles zich af, dat alle mensen die uitzonderlijk zijn geweest in de wijsbegeerte, literatuur of kunsten, melancholici blijken te zijn?
Hermsen filosofeert hierop door en de melancholie wordt invoelbaar gemaakt door de saudade van Fernando Lameirinhas, de hüzün van Mehmet Polat en de muzikale landschappen die Corrie van Binsbergen uit haar elektrische gitaar tovert.